Номи Тоҷикистон чанд дафъа дар сархати расонаҳои ҷаҳонӣ қарор гирифт, аз ҷумла ба сабаби саркӯби эътирозгарон дар Бадахшон; задухӯрд дар сарҳад бо Қирғизистон; боздошту ҳабси ҳафт рӯзноманигор ва танқиди созмонҳои байнулмилалӣ барои нақзи густурдаи ҳуқуқи одамон. Вале мақомот, аз ҷумла раисҷумҳур Эмомалӣ Раҳмон ин солро “пурбор” номида, аз беҳбуд ёфтани шароити зиндагии мардум гуфтанд. Дар асл имсол барои Тоҷикистон чӣ соле буд? Барои баррасии бештар дар барномаи “Гапи Озод” журналисти шинохта Абдуқодири Абдуқаҳҳор ва раҳбари созмони фаъолияташ дар Тоҷикистон мамнӯи “Паймони миллӣ” Муҳиддин Кабириро даъват кардем. Аз онҳо пурсидем, ки соли 2022 аз кадом ҷиҳат барои Тоҷикистон муҳим буд?
