Даъвати неруҳои Созмони Паймони Амнияти Дастаҷамъӣ ба Қазоқистон барои фӯру нишондани эътирозҳо ва ё ба гуфтаи раҳбари Қазоқистон маҳви террористон, ақидаҳои гуногунеро ба миён овард. Александр Лукашенко, раҳбари Белорус, гуфт, бояд ба Тоҷикистон ҳам кумак кунанд, то мисли Қазоқистон нашавад. Оё чунин ҳодисаҳо дар Тоҷикистон ҳам метавонанд, сурат бигиранд? Мавҷудияти мухолифон ё норозиён ва тазоҳуроти онҳо оё ҳатман ба маънои ҷангу хунрезист? Тоҷикистон оё метавонад аз ин воқеаҳо сабақи дуруст бардорад? Ҳамин аст мавзуи баҳси имрузаи Гапи Озод ва меҳмонони мо Муҳиддин Кабирӣ, яке аз раҳбарони мухолифини ҳукумати Тоҷикистон дар хориҷ аз кишвар ва Абдуқодир Талбаков, яке аз тарафдодрони устувори ҳукумати Тоҷикистон.
