Расында Аллаһ Тағла Құран Кәрімде: «Мен жынды да адамды да тек қана өзіме құлшылық жасау үшін жараттым»,- деген. Бұл аят шындығында олар ғибадат үшін жаралғандығына жар салады. Сондықтан оларға жаралған нәрсесіне мықты тұру және тақуалық пен дүниәуи нәрселерден бойын аулақ ұстау уәжіп болды. Себебі бұл мәңгілік орын, ұлық дәрежелі жай әрі мәңгілік отан болмаған өткінші дүние. Сол себептен бұл дүниеде көкірек көзі ашық және саналы кісілер ғибадатшыл тақуа болады. Аллаһ Тағала қасиетті Құран Кәрімде: «Шын мәнінде дүние тіршілігінің мысалы: Біз көктен жаудырған жаңбыр тәрізді. Ол арқылы адамдар, малдар жейтін өсімдіктер аралас өсіп, жер жүзі құлпырып зейнеттенген кезде, жер иесі: пайдалануға күшіміз жетеді деп ойлаған сәтте, түнде не күндіз әміріміз келіп, тіпті кеше болмаған тәрізді түбінен орылғанға айналдырдық. Ойланатын қауымға аяттарымызды осылайша айырып баян етеміз»,- деген. («Жүніс» сүресі, 24-аят)
