Ардын Уран зохиолч Бавуугийн Лхагвасүрэн - Аргагүй амраг шүлэг

Аргагүй амраг Нуурандаа оройтож ирсэн шувуу шиг Нууцхан хайр ханиас хождож ирдэг ээ Илүүдсэн, дутуудсан сэтгэлээс болоогүй мөртлөө Ирэх л гэж ирдэг үйлийн үрээ... Бүтэн амьдралын хайр цавлаж Бүртийж ирсэн битүү лай... Өөрсдөө л шаналахаар заяасан Өвс багтахгүй бачуу зай... Саран наран хагацахуйн бүрэнхийн заагт оногдсон Сүүдэр, гэрэл хоёрын бүлээхэн завсарт хавчигдсан Үзэхүй, сонсохуй хоёроос үргэж дандаа зуларсан Үүлэн чөлөөний жаргалдаа үхэж алдан зулалсан Халирч явахын эд шүглэсэн, хайртай байхын ад зайдалсан Хорвоогийн зохионгуйн хөлд тарамдаж Хатуу зохионгуйн солгойд заяасан... Буруу юу? зөв үү? гэж асуухад Бурхан хүртэл дуугардаггүй хачин хайраа Хайр хэмээх далайн ёроолын Хясаан дундах далд сувд... Халуун улаан голондоо өөрөө л олохоор нуусан Хатан суудалгүй аргагүй амраг аа... Онголуулахад минь хүртэл дутаж дуусах Орчлонгоос надад өгсөн хагас эрх чөлөө...