MANZARE NUR منظره نور МАНЗАРИ НУР

Деҳқони солхӯрда чӣ хуш гуфт бо писар, К-эй нури чашми ман, ба ҷуз аз кишта надравӣ. Аз ҳакиме пурсидаанд: Он чист, ки тамоми ҳунарҳоро бипӯшонад? Ҷавоб дод, ки бухл, яъне бахилӣ. Оре ҳасаду бахилӣ пӯшонандаи тамоми некӣ ва барҳамзанандаи ҳар амали савобест, ки шумо замоне ба ҷомеъа ё ба касе кардаед. Аз ҳамон ҳаким боз савол карданд, ки ҳунаре, ки ҳама айбҳоро бипӯшонад, кадом аст? Гуфт сахо, яъне саховат. Саховат ва дасткушодӣ... Фурсат ғанимат аст, ғанимат шумор вақт, З-он пеш к-ӯ бурун равад аз даст ногаҳон. Дил бар замона кай ниҳад он кас, ки оқил аст, Доно ба умри худ накунад такя бар ҷаҳон.