Сайт использует сервис веб-аналитики Яндекс Метрика с помощью технологии «cookie». Пользуясь сайтом, вы даете согласие на использование данной технологии.
Ескі заманда бір аңшы жігіт өмір сүріпті. Жалғыз шешесі бар екен. Сол жігіттің астында ұшқан құспен жарысқан тұлпары, артына ерткен қыран тазысы бар екен. Күндер өтіп, аңшы жігіт қапылыста қаза табады. Ол заманда өлім шыққан соң, өлген адамды арулап көміп, жылдығын береді екен де, жұрт жаңалап басқа мекенге көшеді екен. Осылайша өлген жігіттің артын жөндеп болған соң ел көшеді. Жаңа жұртқа барып, қонып болған соң өлген жігіттің тазысын жоқтайды. Кемпір ары-бері ойлап, сол тазының ескі жұртта қалып қойғанын біледі. Тазының аты Ұшар екен. Кемпір ескі жұртқа келсе, иесінің бейітінен алыстай алмай, қимастықпен бірде қыңсылып, бірде ұлып хайуан да болса қайғысын таратпай қан жұтып жүрген Ұшарды көреді. -Жалғызымнан айырылдым, қанатымнан қайырылдым. Ұшар-ау, Ұшар, кә кә кә- деп аңырап жылап Ұшарды құшақтап қасіреттенеді. Бұл әңгімені естіген Қорқыт сол иесіне адал қыран тазыға арнап "Ұшардың ұлуы" деп күй шығарған екен. @қобыз күйлері @еңжақсықазақмузыкасы @Yerassyl_rinatuly @қазақ күйі @Қорқыт @Классикалық музыка @Ұшардың ұлуы