Сайт использует сервис веб-аналитики Яндекс Метрика с помощью технологии «cookie». Пользуясь сайтом, вы даете согласие на использование данной технологии.
Чытае Андрэй Каляда. У народзе засталася песня з давён-даўна пра жорсткага бесчалавечнага пана Патоцкага і прыгожую Бандароўну. У слаўным месце Берастэчку жыў Бандарэнка. У яго была дачка-прыгажуня Бандароўна. У карчму, дзе гуляла моладзь, прыблукаўся пан Патоцкі. Бандароўна за нахабныя жарты выцяла пана па твары. Патоцкі пачаў пагражаць «усёй казачай брацці». Бандароўна кінулася ўцякаць ад панскай помсты. «Дзікая пагоня» адшукала дзяўчыну і прыцягнула ў панскія харомы. Пан Патоцкі загадаў накрыць «стол дубовы сытаю ядою», прынёс з бакоўкі стрэльбу. Спытаў у Бандароўны, што яна выбірае: з ім «піць, гуляці, ночкі каратаці ці навекі косці парыць у зямельцы-маці?» Бандароўна выбрала......
