🍀Бачаи хамсоя🍀 Муаллиф ✍️ Шахлои Начмиддин ✍️ Дилбар байни ду писар як духтар буд. Модару падар уро нисбати писархо нозпарвардтар калон мекарданд. Дилбар ба додараконаш хеле мехрубон буд. Додари калониаш баъди аз Донишгох афтидан аз падар дуо нагирифта рохи мухочиратро пеш гирифт. Моххои аввали дар Русия буданаш занг зада меистод ба волидайнаш. Аммо баъди хафт мох якбора зангхои телефони катъ гардида дигар аз Амир дараке нашуд. Падару модар хавотир шуданд. Ба тамоми хамсояхо занг зада сурогаи писарашонро пурсон шуданд. Писари хамсоя ки бо додараш дар як хучра мезисту кор мекард , занг зада гуфт, ки писари шуморо ба махбас гирифтаанд.Падар фигон бардошта пурсид, ки барои чи? -Баро интиколи маводи мухаддир. -Ин гап дуруг аст , Амирчони ман хеч гох ба чунин амал даст намезанад. Шояд ягон кас уро тухмат карда шинонда бошад. -Намедонам, таго.Холо дар махбас аст. Дилбар аз ин гуфтугузор хабардор шуда накша кашид, ки аз хона гурехта ба Русия меравад ва додаракашро аз махбас рахо месозад. Медонист, ки падару модар барои рафтани у ба Русия зид мебароянд. Охир Дилбарро бо писари аммааш фотиха карда буданд. Хатто рузи туйро хам муайян карда буданд. Дилбар пинхони чипта хариду раками телефони Собирро аз модараш гирифта ба писари хамсоя занг зада гуфт: -Акаи Собир, хубед? Ман духтари амаки Хуршед. Апаи Амирчонам. Илтимос маро дар фурудгох пешвоз гиред. Барои халос кардани додарам меравам. -Биё, интизорам. Собир аз хурсанди чойи нишаст намеёфт. Охир хусну чамоли духтари хамсоя кайхо боз дили уро мафтун карда буд. Аммо зану фарзанд ки дошт, чуръат намекард, ки ба духтари хамсоя рози дил бикунад. Акнун ин сайди тоза бо пойи худ ба пеши у омада истодааст. Бо фиреб дили уро ёфта никохаш мекунам. Амирчон додари Дилбар баъди хафт мохи дар сохтмон кор кардан ба фиреби як хамватан афтоду ин ночавонмард уро бо худ ба як хонаи руси нав бурда гуфт, ки хамин чо ба хайси богбон кор кардан гир. Амирчон дар хонаи ин сарватманд тули ду хафта ба хайси богбон кор кард. Рузе хочаи рус гуфт, ки ба фалон нишони ин боро бару пулашро биёр. Амирчон бехбарар аз хиллаи хоча борро ба миёнаш басту ба сурогаи гуфтагии у рахсипор гардид. Аз он чо пули калонро гирифту ба хонаи хочааш омадани шуд. Аммо дар миёни рох уро бо ронандаи хочааш кормандони ОМОН омада дастгир карда ба шуъбаи корхои дохила бурданд. Хамин тавр Амирчонро бе ягон гунох дастгир карда ба махбас шинонданд. Муддати 7 сол мебоист Амирчон барои гунохи дигар кас дар махбас менишаст. Собир дар фурудгохи хавои Дилбарро диду хушаш канд. Дилбар ба балогат расида хеле зебову дидани гашта буд. -Хуш омади, Дилбарчон, биё. Дилбарро дар ошхонаи танги хучраи ичораашон чой кард. Дилбар барои у в ду нафар чураи дигараш хурок мепухт, либосхои онхоро мешуст. Аз Собир хохиш кард, ки уро як бор ба назди Амирчон ба махбас барад. Аммо Собир гуфт, ки холо мумкин нест ба назди Амирчон рафтан. -Чаро? Охир ман хеши наздикаш хастам. -Пул даркор аст, ки ба он чо равем. -Акаи Собир, дар ягон чо барои ман кор ёбед. Пул кор карда додари гарибамро ба хабаргири меравам. -Чи хунар дори? -Дузандаги, пазандаи хуб хастам. Акаи Собир, кумак кун, ба чойи бародарам боши. -Илтимос ин хел нагуй. Ман аз хурдиат ошики зори ту будам.Ман бароят чонамро нисор мекунам. -Ин тавр нагуед, ману падару модарам шуморо хамчун як хамсояи наздик медонем. Хатто падарам барои шумо чияни худашро хостгори карда дода буд. Магар аз ёдатон баромад? -Не , набаромадааст. Он вакт ту мактабхон буди. Вагарна аз аввал ман талбагорат будам Дилбари ман. -Бас будагист, агар хамин хел гуед, ман аз ин хона баромада меравам. -Майлаш , майлаш шуд. Тайёр шав, ба назди додарат меравем. Собир Дилбаро ба назди Амирчон бурд. Муддати як соат апаву додар сухбат карданд. Амирчон гиря карда гуфт, ки «апачон, хох бовар куни ва хох не, ман гунох надорам. Маро бегунох махбас кардаанд. Маро аз ин чо халос кун. Ягон адвокати зур ёб. Аз акаи Собир илтимос кун, ёрдам кунад. Аз махбас ки баромадам, тамоми хизматашро бармегардонам. Дар ин чо шароит хеле бад аст. Дар руйи фарши хунук хоб меравем. -Гиря накун, додараки ман. Ман туро бо бахои чонам халос мекунам. Дилбар дар танхои аз Собир хохиш кард, ки барояш кор ёбад. -Агар ман барои додари ту адвокат ёбам, ту дар хона менишини? -Не, ман бояд дар ягон чо кор кунам. Пули адвокатро додан даркор аст. -Ман пули калон дорам. Агар ту ду сол кор куни, баъд пули хакки адвокатро меёби. Мефахми? Вакт меравад, хаёти додарат дар он махбас чи мешавад, худаш медонаду худои тори сар. Ман
