"ИШҚИ САРХӮР"-И КАРОМАТУЛЛО МИРЗОЕВ / ГУФТОРИ 5 / қисми 3

Мавзӯи роман аз ҳаёти ҷавонон аст, аз зиндагии осуда, аз заҳмати дилсофонаи онҳо, ба манфиати Ватан, ҳифзи он ва ободию шукуфоиҳо, аз ишқ, аз меҳру вафо, ҷоннисорӣ, талош барои ба мақсад расидан. Ин ҳама дар асар ба қалам омада, маҳаки асосии ишқ, аҳду вафо, меҳр. Нависанда таъкид намуда, ки ишқ созанда ва сӯзанда ҳам мебошад. Оқибати ҳавою ҳавас нокомӣ. Ишқро ба гирдоб ҳам монанд кардаанд, гирдоб хавфовар “Ишки Сархӯр” номида шудани роман рамзӣ ҳам мебошад. Персонажҳо Исфандиёру Лутфия ба мақсад мерасанд, вале ишқ барои симоҳои дигари асар Фахрию Мӯниса рӯйсурхӣ намеорад. Гирифтори фоҷеъа мегарданд. Чаро? Аз чӣ сабаб? Кадоми онҳо гунаҳкору кадомашон не? Шунавандагони гиромӣ метавонанд гуфторҳоро гӯш карда, худ қазоват намоянд.

Смотрите также